Η επιστολή του Παναίτιου του Σολύγειου | Μέρος ΙΙΙ

ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ



Έτσι περάσαμε στην εναλλακτική φάση του σχεδίου.

Εμφανίζουμε πρόσωπα, εκ της μεγάλης Πόλης – Κράτους των  Αθηνών ορμώμενους, να εκφράζουν προσωπικές αντιλήψεις, θέσεις  και ευσεβείς πόθους.

Βασιζόμενοι στην θεσμική τους ιδιότητα προσπαθούμε, με την βοήθεια του τοπικού συστήματος Τελάληδων της Εφυρούπολης, να κάνουμε το άσπρο μαύρο, να κατασκευάζουμε χρίσματα κα κατόπιν να τα δίνουμε κιόλας.

Άλλωστε στην Εφυρούπολη αν πει κάποιος κάτι που μας συμφέρει, αυτό αποτελεί θέσφατο.

Το θέσφατο αυτό, θα διατυμπανίζεται με ντουντούκα σε όλη την προεκλογική περίοδο.

Αποτελεί για κάποιους το σχοινί σωτηρίας , αποτελεί την ύστατη προσπάθεια να ευοδωθούν οι στόχοι τους.

Πρέπει όμως να προσέχουν όμως γιατί αν κοπεί το σχοινί, ακολουθεί ο γκρεμός. Και για να μην παρεξηγηθώ, το σχοινί της διαπλοκής, το κόβει πάντα ο λαός.

Ας πάρουμε λοιπόν την μεθόδευση αυτήν από την αρχή.

Προκειμένου να δημιουργηθεί θέμα με την δεδομένη υποψηφιότητα Αριστόβουλου, κάποιος έπρεπε να παίξει τον ρόλο του «χρήσιμου προθύμου». Κάποιος που θα ήταν και στέλεχος των «Αριστοκρατικών» και κοντά στον Αριστόβουλο.

Τα χαρακτηριστικά αυτά τα είχε ο Τοπικός Πρόεδρος των «Αριστοκρατικών»  Ευτελίδης  ή Ώτος.

Ο οποίος πολύ εύκολα και με χαρακτηριστική άνεση έπαιξε τον ρόλο του.

Το κουβάρι λοιπόν άρχισε να ξετυλίγεται με την ανακοίνωση αποχώρησης του Ευτελίδη από τον συνδυασμό Αριστόβουλου.

Στην συνέχεια το νήμα πήραν οι πικραμένοι της κάστας των «Επαγγελματιών».

Οι συγκεκριμένοι αρχικά  εμφανίζονταν ως φανατικοί του Αριστόβουλου (άσχετα που τα 2/3 εξ αυτών είχαν ψηφίσει Φιλόδημο στις προηγούμενες εκλογές) .

Με πάτημα την στάση του Αριστόβουλου στις εκλογές για την κάστα των «Επαγγελματιών», έγινα οι πρόθυμοι που θα ακολουθούσαν οποιοδήποτε εγχείρημα.

Αυτοί λοιπόν οι πρόθυμοι έγιναν η μαγιά του Αισχίνη. Του Αισχίνη που στήριζε αντίπαλό τους στις εκλογές για την κάστα των «Επαγγελματιών».

Καταλαβαίνετε λοιπόν πως λειτουργούν.

Η μαγιά αυτή λοιπόν, έπρεπε να ευωδιαστεί με κομματικό άρωμα.

Γι΄ αυτό παρέλαβε για δεύτερη φορά το νήμα ο Ευτελίδης, δίνοντας άλλη διάσταση στον ρόλο του «χρήσιμου προθύμου».

Προσπάθησε μέσα από πρωτόγνωρες διαδικασίες στα δρώμενα των «Αριστοκρατικών», καταστρατηγώντας καταστατικά και κανονισμούς, σε ένα θέατρο σκιών να εμφανίσει ως εκλεκτό της βάσης των «Αριστοκρατικών» στην Εφυρούπολη, τον Αισχίνη.

Και λέω προσπάθησε, γιατί βλέποντας στην πορεία οι ινστρούχτορες ότι το χαρτί αυτό δεν τους βγαίνει , το παράτησαν και πέρασαν στο επόμενο βήμα.

Εδώ ο ρόλος των τοπικών «χρήσιμων προθύμων» και εκτελεστών σταματάει.

Μένει να δούμε αν ξεπλήρωσαν όλα τα γραμμάτια (που κυριολεκτικά και  χωρίς εισαγωγικά)  χρωστούσαν.

Στην σκηνή της Εφυρούπολης μπαίνουν πλέον τα βαριά χαρτιά.

Ξεκινάω από τον Έρμαιο τον Γραμματέα των «Αριστοκρατικών». Ειλικρινά μας προκαλεί εντύπωση η  πρεμούρα του με την Εφυρούπολη.

Ίσως την απάντηση μπορεί να μας την δώσει ο κολλητός του ο Πόθος, νυν  Πρόεδρος της κάστας των «Επαγγελματιών».

 Άλλωστε η σχέση που έχουν αποκτήσει και έχουν κτίσει «πλίνθο, πλίνθο» είναι δυνατή, από τα χρόνια που η αδελφή του Προέδρου των «Αριστοκρατικών» είχε διαχωρίσει την θέση της από την παράταξη,  και συνεχίζεται στηριζόμενη σε γερά θεμέλια μέχρι σήμερα.    (Σημείωση: ο πλίνθος είναι το σημερινό τούβλο).

Το ζήτημα βέβαια είναι αν ενδιαφέρει πραγματικά τον Έρμαιο Γραμματέα των «Αριστοκρατικών» να «κερδίσει η παράταξη»  τις εκλογές στην Εφυρούπολη, ή τον ενδιαφέρει περισσότερο να εξυπηρετήσει τα προσωπικά σχέδια και συμφέροντα του κολλητού του Πόθου, Πρόεδρου της κάστας των «Επαγγελματιών».

Ένα συγκεκριμένο τραπέζι  στην Λέσχη Παιγνίων (π.χ  τόμπολα, αραμπά κτλ.) της διπλανής πόλης της  Λουτρόπολης , θα έλεγε πολλά αν είχε στόμα.

Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Γραμματέας  Έρμαιος έχει «πλήρη» και πάνω απ΄όλα «σφαιρική» ενημέρωση.

Την εκφράζει δε, με προσωπικές του επιστολές στις οποίες χρησιμοποιεί τον τίτλο του Γραμματέα και όχι αυτόν του εκπροσώπου της Μινωικής  Πολιτείας στην Βουλή των Κοινοτήτων της Ελληνικής Αμφικτιονίας, για τον οποίον θα ήταν σίγουρα πιο υπερήφανος.

Το δεύτερο βαρύ χαρτί είναι ο Αντιπρόεδρος της παράταξης των «Αριστοκρατικών» Τηλεβόας.

Ο λαλίστατος  όπως πάντα Τηλεβόας μίλησε και μάλιστα δύο φορές. Μάλλον έχει μιλήσει τρείς και τέσσερις φορές.

Γιατί για όσους έχουν κοντή μνήμη, θυμίζουμε τις σχέσεις αγάπης του Τηλεβόα  με τον Φιλόδημο όταν ήταν Υπουργός αρμόδιος για τις τριήρεις , με τσιτάτα τύπου «Αρχοντάρα μου» που καταδεικνύουν και το ασίγαστο πάθος που διέπει αυτήν την σχέση.

Προφανώς λοιπόν δεν ήταν τυχαία η τόσο εύκολη και με τόσο πάθος εισαγωγή του Τηλεβόα στην εξίσωση.

Να ρωτήσουμε παλαιότερο αντίπαλο του Φιλόδημου τι έχει να μας πει επ΄αυτού, αφού προφανέστατα με Τοπικό Άρχοντα  τον Φιλόδημο και τον Τηλεβόα σε θεσμικό ρόλο, η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα.

Το ζήτημα βέβαια δεν είναι μόνον  αυτό.

Από όσο ξέρουμε, σύμφωνα με το καταστατικό της παράταξης των «Αριστοκρατικών» χρόνια τώρα, ανώτατα όργανα είναι το Συνέδριο και ο Πρόεδρος.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο Πρόεδρος μίλησε και μάλιστα από το βήμα του Συνεδρίου.

Προκαλεί λοιπόν ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι προσωπικές δημόσιες σχέσεις, υπόγειες διαδρομές, εξόφληση γραμματίων και αλισβερίσια, έρχονται και υποκαθιστούν τα όσα λέει ο Πρόεδρος , τα οποία αποτελούν και την δημόσια γραμμή της παράταξης.

Ο Τηλεβόας πρέπει να ξεκαθαρίσει αν μιλά προσωπικά, αν στηρίζει κάποιον προσωπικά, ή αν κατασκευάζει και  μοιράζει χρίσματα χρησιμοποιώντας την θεσμική θέση του Αντιπροέδρου, σε αντίθεση με την επίσημη γραμμή του Προέδρου και της παράταξης.

Γιατί τότε γεννιέται ζήτημα.

Το οποίο  γίνεται ακόμη μεγαλύτερο σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν έκανε την παραμικρή αναφορά στον Υποψήφιο των «Αριστοκρατικών» για την θέση του Ύπατου αρμοστή της Περιφερειακής Αμφικτιονίας  της Νήσου του Πέλοπος.

Η συγκεκριμένη στάση διογκώνεται από το γεγονός ότι ο Όψιμος, πρώην Πρόεδρος των «Αριστοκρατικών» και  παρότι κουμπάρος του Αισχίνη, κράτησε τα προσχήματα και μίλησε για ανεξάρτητο Τοπικό Άρχοντα.

Ο Όψιμος βέβαια είναι χρόνια στο κουρμπέτι και έχει μάθει τόσα χρόνια, αφενός μεν να φυλάγεται, που στην τελική δεν το έχει και ανάγκη, αφετέρου δε, να βλέπει τα πράγματα και τα γεγονότα πιο ανοιχτά.

Το βασικότερο δε, χωρίς να αφήνει περιθώρια να του «σπεκουλάρουν τη κουβέντα να ΄ούμε», έκφραση που  ο ίδιος χρησιμοποιεί συχνά χρόνια τώρα και την ξέρει πολύ καλά ο Αισχίνης.

Κλείνουμε εδώ το θέμα αυτό, μιας και σίγουρα θα ακολουθήσει και άλλη παρέλαση από πρόθυμους πολιτικάντηδες του γλυκού νερού που  μεταφέροντας το σαρκίο τους και μόνο, θα μας επισκέπτονται στην Εφυρούπολη πουλώντας εκδούλευση.


Παναίτιος ο Σολύγειος 





Diogenis-press : Η επιστολή θα δημοσιευτεί σε 4 μέρη και αυτούσια, χωρίς καμία παρέμβαση. Το περιεχόμενο της επιστολής δεν αποτελεί και άποψη του Diogenis-press κατ' ανάγκη. Είναι δεκτή κάθε αντίθετη άποψη και γνώμη για φιλοξενία στην ιστοσελίδα μας. Τα πρόσωπα και οι καταστάσεις που αναφέρονται στην επιστολή θεωρούμε ότι αποτελούν προϊόν μυθοπλασίας. Οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.