«Δεν πέρασα στις Πανελλήνιες. Είμαι αποτυχημένος;»

Δύο χρόνια, δύο ολόκληρα χρόνια δούλεψε σκληρά. Ούτε ο ίδιος πίστευε ότι θα είχε καταφέρει να οργανωθεί και να ακολουθήσει ένα πρόγραμμα.

Ο στόχος ήταν σαφής: Να μπει στην Νομική, να γίνει δικηγόρος και μάλιστα τέταρτης γενιάς. Ο προπάππους από την Μικρασία είχε ανοίξει το γραφείο, λίγο μετά την Καταστροφή, και σήμερα, μέσα σε σχεδόν έναν αιώνα, η Νομική Εταιρεία της οικογένειας, είχε γιγαντωθεί, χάρη στον παππού και τον πατέρα του. Πώς να ξεφύγει από τη μοίρα του λοιπόν;

Οταν ανακοινώθηκαν οι βάσεις, πήγε και στάθηκε μπροστά στους γονείς του: «Δεν πέρασα στο Πανεπιστήμιο. Είμαι ένας αποτυχημένος. Αλήθεια, είμαι αποτυχημένος;»

Με ορίζοντα διετίας, στρώθηκε στο διάβασμα από την αρχή της Β΄Λυκείου: φουλ φροντιστήριο, διπλές εξετάσεις για το σχολείο και για το φροντιστήριο, κι όταν κάτι δεν πήγαινε καλά, «χτυπούσε κι ένα έκτακτο ιδιαίτερο». Ετσι πορεύτηκε ο μαθητής που έπρεπε να γίνει δικηγόρος. Διάβασμα, διάβασμα, διάβασμα. Εβγαινε αραιά και που και με το ρολόι φρόντιζε να γυρίζει πίσω νωρίς. Ολη αυτή η κατάσταση του είχε γίνει δεύτερη φύση -δεν μπορούσε να ξεφύγει.

Μπροστά του δεν έβλεπε παρά τις Πανελλαδικές: Την ώρα που θα δώσουν τα θέματα. Να γράψει, να γράψει καλά, και μετά να σηκωθεί και να φύγει. Τέσσερις μέρες, τέσσερις φορές. Δύο χρόνια προετοιμασία για τέσσερα τρίωρα -τόσο διαρκούν οι εξετάσεις. Δύο χρόνια για δώδεκα ώρες...

Και μετά, ελεύθερος... Ελεύθερος; Ετσι πίστευε, έτσι  ονειρευόταν. Να περάσει ξένιαστο καλοκαίρι, να πιει, να ξενυχτίσει, να χαλαρώσει, να ΜΗΝ διαβάσει.

Στο τέλος του περασμένου Ιουνίου, βγήκαν οι βαθμοί... Τους υπολόγισε, τους πολλαπλασιάσε με τους συντελεστές, τους πήγε από εδώ, τους πήγε από εκεί, αλλά το άθροισμα έμενε το ίδιο. Για να μπει στη Νομική Κομοτηνής, πλέον, γιατί απείχε από την Αθήνα, έπρεπε να πέσουν (πολύ) οι βάσεις. Δύσκολο.

Το καλοκαίρι δεν κατάφερε να χαλαρώσει. Τουλάχιστον δεν διάβασε αρχαία και λατινικά... Οταν ανακοινώθηκαν οι βάσεις, πήγε και στάθηκε μπροστά στους γονείς του: «Δεν πέρασα στο Πανεπιστήμιο. Είμαι ένας αποτυχημένος. Αλήθεια, είμαι αποτυχημένος;»