Μετά από μια κουραστική μέρα, τα φώτα σβήνουν και εκεί που πιστεύεις ότι θα σε αγκαλιάσει ο Μορφέας, ακούς την πόρτα του δωματίου σου να ανοίγει, μικρά βηματάκια να έρχονται προς το μέρος σου και τη φράση που δεν θέλεις να ακούσεις: «μαμά, να κοιμηθώ μαζί σου;». Και στο σημείο αυτό, ενώ ξέρεις ότι δεν πρέπει να υποκύψεις, το μητρικό ένστικτο κυριαρχεί και αφήνεις το παιδί να κοιμηθεί στο κρεβάτι σου.
Και περνάει ο καιρός και αυτό που νόμιζες ότι θα ήταν περιστατικό της μια βραδιάς, μετατρέπεται σε (αγαπημένη των παιδιών) συνήθεια. Κάποια στιγμή, όμως, όταν η ανάγκη για ξεκούραση μπαίνει πρώτη στη λίστα των προτεραιοτήτων, όσες ενοχές και να νιώθουμε έρχεται η ώρα να βάλουμε μια τελεία σε αυτή τη συνήθεια.
Ο δρόμος είναι μακρύς και δεν θα γίνει από τη μια μέρα στην άλλη, ωστόσο αξίζει να προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να γίνουν ανεξάρτητα, αρχίζοντας από κάτι τόσο μικρό, αλλά σημαντικό.
Πριν κλείσουν τα φώτα
Μπορεί η πιο συνηθισμένη αιτία για τα νυχτοπερπατήματα των παιδιών να είναι ο φόβος, όμως, δεν είναι και η μοναδική. Ωστόσο, ακόμη κι αν το παιδί νιώθει μοναξιά ή απλώς δεν θέλει να κοιμηθεί ακόμα, χρειάζεται να γίνει ξεκάθαρο, ότι όπως υπάρχει η ώρα του παιχνιδιού, υπάρχει και η ώρα του ύπνου. Ο τρόπος για να το επιτύχετε είναι να φτιάξετε ένα είδος ιεροτελεστίας πριν κλείσουν τα φώτα. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, όταν βάζετε το παιδί για ύπνο, περάστε λίγο χρόνο μαζί του διαβάζοντάς του το αγαπημένο του βιβλίο. Εναλλακτικά, μπορείτε να δοκιμάσετε να του κάνετε ένα ζεστό μπάνιο, ή ακόμα και να δείτε μια ταινία μαζί. Αλλά, μόλις τελειώνετε φροντίστε να «ειδοποιήσετε» ότι τώρα ήρθε η ώρα για ύπνο.
Μία συμβουλή των ψυχολόγων είναι να προσπαθήσετε να κάνετε το παιδικό δωμάτιο όσο πιο ζεστό γίνεται, ώστε να προσκαλεί το παιδί να μείνει και όχι να βρει ευκαιρία να το…σκάσει. Διακοσμήστε το με αυτοκόλλητα που φωτίζουν, τα αγαπημένα του παιχνίδια και δημιουργήστε μια θετική ατμόσφαιρα, ώστε να μπορεί να χαλαρώσει.
Κατά τη διάρκεια της νύχτας
Πίσω ολοταχώς στο κρεβάτι του
Δεν είναι απαραίτητο ότι το παιδί θα μας ξυπνήσει για να κοιμηθεί μαζί μας. Υπάρχουν περιπτώσεις που απλά… τρυπώνει ανάμεσά μας και συνήθως, αποκοιμιέται πριν προλάβουμε να αντιδράσουμε. Και, καθώς η κούραση και η επιτακτική ανάγκη για ύπνο κυριαρχούν, το επιτρέπουμε. Αν είμαστε, όμως, αποφασισμένοι να κόψουμε αυτή τη συνήθεια πρέπει να είμαστε συνεπείς και δυστυχώς, αυστηροί. Όταν το παιδί εμφανίζεται στην πόρτα ή ξαπλώνει στο δικό μας κρεβάτι, χρειάζεται να σηκωθούμε, να το πάρουμε αγκαλιά και να το οδηγήσουμε στο δωμάτιό του. Αφού το βάλουμε να ξαπλώσει και το σκεπάσουμε, μπορούμε να περιμένουμε μέχρι να το πάρει ο ύπνος και στη συνέχεια, να βγούμε απ’ το δωμάτιο. Αρκετοί ψυχολόγοι προτείνουν να φεύγουμε όταν το παιδί είναι ακόμη ξύπνιο, έτσι ώστε να του καταστήσουμε σαφές, ότι πρέπει να κοιμηθεί μόνο του. Αυτό, όμως, είναι προσωπική απόφαση του γονέα. Σημασία έχει, το παιδί να ξυπνάει και να βρίσκεται στον προσωπικό του χώρο.
Είναι το στρώμα μου μονό
Το πρόβλημα του ύπνου στα παιδιά δεν λύνεται εν μία νυκτί. Είναι μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο και υπομονή. Όσο και να γυρίζετε τον μικρό νυχτοβάτη πίσω στο δωμάτιό του, αν η παρουσία σας είναι απαραίτητη για να κοιμηθεί, τα πράγματα δυσκολεύουν και θα χρειαστεί να κάνετε αυτά τα δρομολόγια αρκετές φορές μέσα στη νύχτα. Για να αποφύγετε λοιπόν, το συγκεκριμένο ενδεχόμενο θα χρειαστεί να «ξεβολευτείτε» για μερικά βράδια. Προμηθευτείτε ένα στρώμα και κατασκηνώστε δίπλα στο κρεβάτι του και κοιμηθείτε εκεί. Είναι σημαντικό, το παιδί και εσείς να παραμείνετε σε χωριστά κρεβάτια καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας. Σε περίπτωση που αναρωτιέστε αν αυτή θα είναι η νέα σας κρεβατοκάμαρα, σας διαβεβαιώνουμε πως «όχι».
Αυτή η μέθοδος είναι ένα προκαταρκτικό στάδιο, έτσι ώστε το παιδί να μεταβεί ομαλά στο επόμενο. Αφού εφαρμόσετε αυτόν τον τρόπο για μερικά βράδια, αρχίστε να απομακρύνεστε. Σηκωθείτε στη μέση της νύχτας και βγείτε από το δωμάτιο. Αν το παιδί το καταλάβει και αντιδράσει, πείτε του ότι θα επιστρέψετε σε λίγο και περιμένετε 10 λεπτά μέχρι να ξαναμπείτε στο δωμάτιο.Συνεχίστε αυτή τη ρουτίνα όσο βράδια χρειάζεται, με μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα. μέχρι το παιδί να καταλάβει ότι δεν πρέπει να βγει απ’ το δωμάτιό του. Προσπαθήστε να είστε συνεπής.
Η επόμενη μέρα
«Ουάου έχεις γίνει ολόκληρος άντρας. Μπράβο σου»
Aν η επιβράβευση λειτουργεί σε μας τους ενήλικες ως κίνητρο για να συνεχίζουμε τις προσπάθειές μας, φανταστείτε τι επίδραση έχει στα παιδιά. Ο έπαινος είναι πιο αποτελεσματικός, όταν είναι συγκεκριμένος, γι’ αυτό και είναι σημαντικό να επικεντρωνόμαστε στα κατορθώματά τους. Τα πρωινά μην παραλείπετε να επικροτείτε την προσπάθειά του με φράσεις που έχουν θετικό χαρακτήρα, όπως για παράδειγμα «έχεις μεγαλώσει τόσο πολύ, που μπορείς και κοιμάσαι μόνος σου» ή «είμαι πολύ περήφανη για σένα, μπράβο σου». Με αυτόν τον τρόπο του δείχνετε ότι αναγνωρίζετε το εμπόδιο που προσπαθεί να μεταπηδήσει και ότι είστε δίπλα του σε κάθε του βήμα.
Το συγκεκριμένο θέμα απασχολεί πολλούς γονείς. Χρειάζεται υπομονή και συνέπεια, γι’ αυτό μην απογοητευτείτε αν δεν τα καταφέρετε από το πρώτο βράδυ.
Πηγή: mama365.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου