Πόσο θα αντέξει ακόμα ο Πνευματικός ;

Ήταν τον περασμένο Μάρτιο, αρχές του μήνα συγκεκριμένα, όταν ξεκίνησε να ξηλώνεται το πουλόβερ της Πορείας Ευθύνης του Αλέκου Πνευματικού. Σε μια συνεδρίαση που ο ίδιος ζήτησε να μεταδοθεί ζωντανά, εκτός από μερικά κρίσιμα λεπτά που έκλεισαν οι κάμερες κατόπιν αιτήματος των σεντραρισμένων συμβούλων, ξεκίνησε η πρώτη πράξη της διάλυσης της δημοτικής πλειοψηφίας.

Έξι μήνες μετά ο Δήμος Κορινθίων δείχνει εγκλωβισμένος σε εκείνη τη συνεδρίαση με το χρόνο να έχει παγώσει και το έργο να συνεχίζεται. Η συνεδρίαση εκείνη ουσιαστικά μονοπωλεί την καθημερινότητα του Δήμου έκτοτε σαν να μην τελείωσε ποτέ.

Το εντυπωσιακό είναι ότι εκείνα τα λεπτά που έπεσε το μαύρο στις οθόνες των πολιτών, συνεχίζουν επίσης να είναι αινιγματικά και πιθανώς καθοριστικά για το μέλλον.

Ας τα δούμε λίγο τα πράγματα αναλυτικά και γιατί λέμε ότι εκείνη η συνεδρίαση συνεχίζεται έως σήμερα και θα συνεχιστεί για αρκετό καιρό ακόμα :

- Ο Πνευματικός έκανε μια ολομέτωπη επίθεση στους Σταυρέλη, Μουρούτσο, Ντιγκιρλάκη και η μπάλα πήρε και τον Λαμπρινό. Αυτοί ήταν το πρώτο κύμα "σαβούρας" όπως ο ίδιος τους αποκάλεσε. Και φυσικά οι δημοσιογραφικές πένες βρέθηκαν ευθύς σε κατάσταση ασταμάτητου οργασμού αναμασώντας αυτή την ατάκα μέχρι σήμερα. Μέσα όμως σε αυτή την ευθυμία, έχασαν την πιο σημαντική ατάκα του Πνευματικού, ο οποίος προσφάτως δήλωσε δημόσια ότι πάσχει από μια σπάνια ασθένεια που επηρεάζει τη μνήμη του συγκεκριμένα για το έτος 2014 και μόνο. Εκείνο το βράδυ όμως δεν είχε νοσήσει ακόμα. Και η καθοριστική ατάκα που πέταξε ήταν "για εσάς απολογούμουν το 2014". Εκείνοι που έπρεπε να την πιάσουν την έπιασαν.

Λίγα λεπτά μετά έκλεισαν οι κάμερες. Το τι ακριβώς ειπώθηκε δεν κυκλοφόρησε ποτέ. Σχεδόν όλοι όμως ξέρουν ότι ακολούθησε μια σφοδρή σύγκρουση της ομάδας Σταυρέλη με τον Χρήστο Χασικίδη η οποία περιελάμβανε και χαρακτηρισμούς σχετικά με τα πολύ χρήσιμα οικόσιτα, τις όρνιθες.

Όταν οι κάμερες επέστρεψαν σε λειτουργία και μετάδοση ακολούθησαν ορισμένες κωδικοποιημένες φραστικές αντεγκλήσεις μεταξύ Σταυρέλη και Πνευματικού περί λειτουργίας των δημοτικών Υπηρεσιών και συγκεκριμένα της Πολεοδομίας, σχετικά με κάποιους ελέγχους και κάποια πρόστιμα "κατά παραγγελία", μια τακτική που πολύ συχνά είχε αναφερθεί σε δημόσια γραπτά του συχωρεμένου του Λάκη Γιαννιδάκη, αλλά πρώτη φορά ακούστηκε ξεκάθαρα εντός της αιθούσης του δημοτικού συμβουλίου, έστω και σε συνεδρίαση παράταξης, και μάλιστα από άνθρωπο που έως τότε ακόμα ανήκε στην πλειοψηφία.

- Από εκείνη τη συνεδρίαση είχε γίνει φανερό ότι θα ακολουθούσε ένας "πόλεμος" με άπλυτα που θα πετιόνταν εκατέρωθεν μαζί με τα κοφίνια τους.

- Για τον Σταυρέλη σήμερα αυτό αποκαλείται από κάποιους συγκεκριμένους αναλυτές - δημοσιογράφους "έξοχη και σοβαρή πολιτική στρατηγική". Είναι όμως πράγματι έτσι ;

Για την ώρα, προς έκπληξη των περισσότερων πολιτών, ο Πνευματικός τηρεί μια στάση αναμονής, με επιδείξεις πραότητας και "μεγαλοθυμίας" στους μακρόσυρτους καθημερινούς τηλεοπτικούς μονολόγους του. Και επειδή πάντα ήταν ευρηματικός στις πολιτικές τακτικές που μόνο ο ίδιος θα μπορούσε να εφαρμόσει, πλέον εισήγαγε με τη βούλα στο δημόσιο διάλογο την επιλεκτική μνήμη. Κάτι σαν αυτό που οι δικηγόροι συμβουλεύουν τους κατηγορούμενους να απαντούν όταν είναι δύσκολες οι ερωτήσεις των αντιδίκων : "Δεν θυμάμαι".

Έτσι λοιπόν, ο Πνευματικός θυμάται το 2008, το 2009, το 2010 κλπ κλπ αλλά δεν θυμάται το 2014. Σε κάποια άλλη ερώτηση σίγουρα θα θυμηθεί κάποιο έτος, αλλά θα ξεχάσει κάποιο άλλο. Δεν του είναι δύσκολο. Είναι άλλωστε ο άνθρωπος που δεν διστάζει να βγαίνει σε εκπομπές και να λέει ότι τον στήριξε ο Καρατζαφέρης, αλλά ταυτόχρονα είναι πασόκ τέλος, ψηφίζει πάντα αριστερά και κάθεται πρώτη σειρά στις ομιλίες του Βλάση και του Μητσοτάκη. Πως ο Κλαρκ Κεντ έμπαινε στον τηλεφωνικό θάλαμο, πέταγε το κουστούμι και έβγαινε Σούπερμαν ; Ο Αλέκος το έχει πάει πολύ παραπέρα. Στον δικό του τηλεφωνικό θάλαμο χωράει και ο Σούπερμαν και ο Μπάτμαν και ο Χουλκ και η Γουόντερ Γούμαν και όλοι οι Θάντερκατς μαζί. Μπαίνει στο θάλαμο και βγαίνει ό,τι θέλει. Υπό μια έννοια, αυτό είναι μια σπάνια πολιτική ικανότητα και μεγάλη επιτυχία μάλιστα εκ του αποτελέσματος.

Καλά ως εδώ. Από εδώ και πέρα όμως αρχίζουν τα ζητήματα. Ποια είναι αυτά :

- Ο Σταυρέλης της "καταπληκτικής, μοναδικής (βάλτε ό,τι άλλη αγιογραφική φράση θέλετε) πολιτικής στρατηγικής", παίζει προνομιακά στο γήπεδο των άπλυτων γιατί όπως και να το κάνουμε όσα ξέρει ο "νοικοκύρης" δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Δεξί χέρι του Πνευματικού επί δύο και πλέον δεκαετίες, με αναρίθμητες ειδικές αποστολές, μια εκ των οποίων η πρόσφατη του εκπροσώπου τύπου της Πορείας Ευθύνης μέχρι να αλλάξει η ταχύτητα. Τη γνώση σίγουρα την έχει όχι απλώς για τα άπλυτα, αλλά και για τα άδυτα των όσων έχουν συμβεί στο δήμο τα τελευταία 12 χρόνια. ΟΜΩΣ ο Σταυρέλης τα πάει τα πράγματα μέχρι εκεί που τον παίρνει. Είναι λογικό ότι ακόμα και απλώς ως Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου σε κάποια που πιθανώς θα ήθελε να πει σταματά, γιατί ξέρει ότι έστω και πλαγίως μπορεί να σχετίζεται ή να σχετιστεί από τους αντιπάλους του.

Γι' αυτό και τελευταία σε συνέντευξη που έδωσε όσοι ήταν προσεκτικοί σημείωσαν πως είπε ότι ως εκπρόσωπος τύπου έλεγε αυτά που έπρεπε να πει. Έχει σημασία αυτό και κρατήστε το. Διότι αφού ξεκίνησε έτσι, αναγκαστικά στο μέλλον θα πρέπει να τοποθετηθεί και σε θέματα αντίθετα με αυτά που έλεγε ως εκπρόσωπος τύπου. Ένα από αυτά τα θέματα ήταν η Δημοτική Αγορά αν θυμάστε. Εκεί δεν μπορούσε να κάνει το παγόνι και δεν κρατιόταν κιόλας να μη μιλήσει. Ξεκίνησε λοιπόν με ένα παπανδρεϊκό Mea Culpa και άρχισε τις επαναληπτικές βολές για να καταλήξει να πει ότι ο Πνευματικός 10 χρόνια τους κορόιδευε. Πόσες φορές όμως θα μπορέσει να πει Mea Culpa ο Σταυρέλης ; Άλλες δύο, τρεις, πέντε, έξι ; Ε μετά θα τον πάρει στο ψιλό ο κόσμος και πλέον ο λόγος του θα αυτοακυρώνεται.

Ας βάλουμε μια άνω τελεία και ας επιστρέψουμε στο "εγώ για σας απολογούμουν το 2014" του Πνευματικού σε εκείνη τη συνεδρίαση. Η φράση δεν ειπώθηκε τυχαία. Και έχει μακριά ουρά. Σε αυτά που εύκολα μπορεί να φανταστεί κανείς ότι αναφερόταν ο Πνευματικός με αυτή τη φράση, είναι οι συνεταιρικές σχέσεις αρμόδιου Αντιδημάρχου και εργολάβου εκείνη την εποχή, οι μεγαλοστομίες για το γήπεδο του Συνοικισμού, η πληθώρα αναθέσεων σε συγκεκριμένο εργολάβο και μετέπειτα σύμβουλό του, πιθανώς άδειες που εκδόθηκαν για χρήση νερού και πολλά πολλά άλλα που μπορεί κανείς να σκεφτεί ή να συμπεράνει.

Λογικά λοιπόν προκύπτει το ερώτημα. Γιατί ο Πνευματικός που είπε αυτή τη φράση τότε, κάθεται σήμερα και δέχεται σχεδόν παθητικά τα χτυπήματα από τον Σταυρέλη, χτυπήματα που όπως έχουν όλοι αντιληφθεί περιέχουν πολλά περισσότερα από όσα λέγονται δημόσια ; Και αυτό συμβαίνει βέβαια γιατί και οι δύο γνωρίζουν τα ίδια πράγματα. Αλλά όπως είπαμε και ο Πνευματικός ξέρει μέχρι που μπορεί να το πάει ο Σταυρέλης. Μέχρι εκεί που δεν θα καίγεται ο ίδιος.

Γι' αυτό λοιπόν λέμε ότι εκείνη η συνεδρίαση δεν έχει ακόμα τελειώσει. Με έναν ιδιότυπο τρόπο συνεχίζεται μέχρι σήμερα και θα συνεχιστεί μέχρι τη στιγμή που δεν θα αντέξει άλλο ο Πνευματικός.

Και είναι σίγουρο ότι δεν θα αντέξει. Πόσο θα αντέξει ακόμα δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Πάντως όχι για πολύ.

Το γιατί είναι εύκολο να το καταλάβει κανείς. Προκαλείται. Και προκαλείται συνεχώς με όλο και πιο μεγάλη ένταση. Με μια διαφορά. Ο Πνευματικός δεν προκαλείται όπως κάθε συνηθισμένος άνθρωπος. Οι συνεργάτες του όπως ο Σταυρέλης αυτό το ξέρουν πολύ καλά. Ο Πνευματικός προκαλείται στις σκιές. Η ιστορία έχει δείξει ότι όταν μπροστά του έχει κάτι πολύ ξεκάθαρο, όταν τον κατηγορούν για κάτι εξόφθαλμο, το γυρνάει σε πανηγύρι. Έχει τον τρόπο και τα Μέσα να το κάνει τσίρκο το θέμα και να χαχανίζουν από κάτω οι 5-6 δικοί του ΜουΜουΈδες γυρνώντας το θέμα σε καρικατούρα. Επιχειρήθηκε και πρόσφατα με το μεγάλο θέμα με το βαγόνι που αμέσως κυκλοφόρησαν κάτι "σατιρικές φωτοσοπιές", να γίνει το θέμα χαβαλές και πιάσε μετά το αβγό και κούρευ' το.

Ο Πνευματικός όμως δεν αντέχει στις σκιές. Δεν αντέχει όταν καταλαβαίνει ότι ο άλλος του βγάζει ένα θέμα τόσο ώστε ο κόσμος να καταλήγει ο ίδιος στο συμπέρασμα από τα στοιχεία που του δίνουν. Αυτό τον τρελαίνει. Να βλέπει ότι ο κόσμος οδηγείται μόνος του σε ένα συμπέρασμα. Την άποψη που σχηματίζει κάποιος μόνος του δεν μπορείς εύκολα να την κάνεις κουρελόχαρτο, ειδικά όταν είναι η κοινή γνώμη. Γιατί δεν μπορείς να τους βγάλεις όλους τρελούς, ούτε όλους να τους γελοιοποιήσεις, ούτε όλους να τους προσβάλλεις όπως είναι προσφιλής τακτική του. Γιατί αν το κάνεις αυτό, πολύ απλά στην κάλπη θα βρεις την ψήφο τη δική σου και άντε και των συγγενών σου και πάλι όχι όλων.

Ο Σταυρέλης αυτό το ξέρει πολύ καλά. Εκείνο που ίσως δεν έχει εκτιμήσει είναι τι θα γίνει όταν ο Πνευματικός επιτεθεί όπως τον γνωρίζουν καλά όλοι όσοι τόλμησαν να αντιπαρατεθούν κανονικά μαζί του και όχι στην τεθλασμένη και στα υπονοούμενα.

Η δική μας εκτίμηση είναι ότι ο Πνευματικός περιμένει 2-3 πράγματα ακόμα.

1. Μερικά mea culpa ακόμα από τον Σταυρέλη που θα τον καταστήσουν αδύναμο ως καταγγέλλοντα.

2. Περιμένει να δει μέχρι που είναι διατεθειμένος ακόμα ο Σταυρέλης να παίξει αυτό το ρόλο και ίσως να κάνει και το λάθος τώρα που βάζει στη μηχανή του και ανθρώπους που θα απαιτήσουν να βγουν άπλυτα στη φόρα με μεγάλη ένταση (έτσι ώστε να τον απειλήσει δικαστικά).

3. Διατηρεί ακόμα κάποιες ελπίδες να μαζευτούν οι αυτοί που έφυγαν και το λέει και δημόσια αυτό.

4. Για την ώρα μπορεί να αντέξει το παιχνίδι με τα Μέσα που έχει. Οι δικοί του περνάνε τη μάχη ως μια μάχη του Δημάρχου εναντίον ενός εργολάβου και όχι εναντίον του Σταυρέλη. Γι' αυτό και ουσιαστικά του αρέσει να εμφανίζει τον Σταυρέλη ως ετερόφωτο, ακόμα και ως "υπάλληλο" του Μουρούτσου.


Οι μεταβλητές που θα επηρεάσουν τις εξελίξεις είναι το πως επικοινωνιακά ο Σταυρέλης θα συνεχίσει στο ίδιο τέμπο (κάτι που του είναι απαραίτητο καθώς προσπαθεί να διαχωρίσει τον εαυτό του από τη διοίκηση Πνευματικού), το τι ρόλο θα παίξει στην όλη ιστορία ο Χασικίδης που αποκλείεται να βρει κοινό τόπο με αυτούς που του την έπεσαν όταν έκλεισαν οι κάμερες, άσχετα αν λένε πως πηγαίνουν με τον Σταυρέλη τα δεξιά του πόδια, τα αριστερά του δάχτυλα, τα δεξιά του νύχια και τα αριστερά του α...υτιά.

Συνεπώς, η συνεδρίαση εκείνη του Μαρτίου συνεχίζεται και θα συνεχιστεί.

Ο Δήμος είναι ακόμα κλεισμένος εκεί, σε εκείνη την αίθουσα, έξι μήνες τώρα και περιμένει.

Η μεγάλη εικόνα λοιπόν είναι αυτή. Αυτό θέλει ο Δήμος ; Αυτό θέλουν οι πολίτες ; Να είναι οι κομπάρσοι εκείνης της συνεδρίασης του Μαρτίου του 2018 ; Αν αυτό θέλουν, ξέρουν τι πρέπει να επιλέξουν. Και έχουν πέραν της μιας επιλογής.



Diogenis-press


ΚΡΖ