Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να διαχειριστείς ένα νήπιο που ανάμεσα στα ξεσπάσματά του αρχίζει να χτυπάει, είτε εσάς, είτε κάποιο άλλο παιδί. Ωστόσο, η συμπεριφορά αυτή σύμφωνα με την παιδοψυχολόγο Dr. Vasenna Lapointe, όπως διαβάζουμε στο mama365, μπορεί να είναι ενοχλητική και επιθετική, είναι όμως και φυσιολογική για την ηλικία του.
Πώς μπορεί, όμως, ένας γονιός να τη διαχειριστεί; Φαίνεται πως το «κλειδί» σε αυτή την περίπτωση είναι τα θετικά όρια σε συνδυασμό με την ενσυναίσθηση. Με άλλα λόγια ο γονιός πρέπει να αποδεχθεί σε πρώτη φάση τη δυσαρέσκεια του παιδιού, ή όποιο συναίσθημα είναι αυτό που το οδηγεί σε αυτή τη συμπεριφορά, να του εκφράσει την κατανόηση και αμέσως να θέσει τα όρια.
Για παράδειγμα φράσεις όπως «Ξέρω ότι είσαι θυμωμένος, αλλά…», «Ξέρω ότι περίμενες να σου πω ναι αλλά εγώ σου είπα όχι κι αυτό σε θύμωσε» κ.λπ. βοηθούν το παιδί, σύμφωνα με την ειδικό, να ρυθμίσει κάπως τις αντιδράσεις του και να διαχειριστεί τις παρορμήσεις του.
Στην ηλικία των δύο επειδή τα παιδιά δεν μπορούν να διαχειριστούν τις παρορμήσεις τους, αυτό που κάνουν είναι να αντιδρούν κλαίγοντας, φωνάζοντας, χτυπώντας. Μεγαλώνοντας, όμως, η πορεία της σκέψης τους εξελίσσεται και η ικανότητά τους για επεξεργασία και διαχείριση βελτιώνεται.
Επιστροφή στην είδηση, χωρίς εξαρτήσεις, χωρίς υποχρεώσεις. Μαζί γινόμαστε ξανά πρωταγωνιστές χωρίς να ψάχνουμε κάποιους να υπηρετήσουν τις δικές μας απόψεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου