«Ακόμη κι αν προσποιηθώ και κλείσω σφιχτά τα μάτια θα υπάρχει πάντα κάπου ένα αδέσποτο που θα με εμποδίζει να είμαι ευτυχισμένος».Αυτά τα λόγια του Γάλλου συγγραφέα Ζαν Ανούιγ
Η ιστορία του γέρικου αδέσποτου στα ΚΤΕΛ του Ισθμού μέχρι στιγμής δεν έχει “happy end”
Δεν ξέρουμε πολλά για το παρελθόν του βλέπουμε όμως το παρών του είναι εκεί χρόνια αναζητώντας ένα χέρι να το χαϊδέψει ή μία λιχουδιά από τους επιβάτες. Ένας καλοκάγαθος γίγαντας που ζει ακόμα χάριν στα φιλοζωικά αισθήματα των ανθρώπων από τα ΚΤΕΛ και των ΤΑΧΙ. Ακόμα ξέρουμε ότι οι φιλοζωικές της περιοχής προσπαθούν πολύ.
Γέρασε εκεί χωρίς να βρεθεί κάποιος να του προσφέρει ένα ζεστό σπίτι μία αγκαλιά ίσως γιατί είναι μαύρος.
Δεν ξέρω για πόσο καιρό θα υπάρχει αυτός ο αγαθός γίγαντας εκεί. Τα βήματά του είναι γέρικα και βαριά και το παιχνίδι του με τα άλλα σκυλιά όχι τόσο ζωηρό όπως όταν ήταν κουτάβι.
Έρχονται Χριστούγεννα ας μην αφήσουμε να υπάρχουν αδέσποτα στους δρόμους στην καρδιά μας έχει χώρο και για τους ανθρώπους και για τα ζώα που μας έχουν ανάγκη!
Ας είναι τα πιό ωραία Χριστούγεννα για όλους!
Καλές Γιορτές
Επιστροφή στην είδηση, χωρίς εξαρτήσεις, χωρίς υποχρεώσεις. Μαζί γινόμαστε ξανά πρωταγωνιστές χωρίς να ψάχνουμε κάποιους να υπηρετήσουν τις δικές μας απόψεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου