Ο γιατρός, τα σόγια, οι καλοθελητές και η οδός διαφυγής. - DIOGENIS ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ

Πάνω κάτω τέτοια περίπου εποχή, τον Ιούλιο του 2010, ο Χρήστος Χασικίδης δήλωνε στις κάμερες ότι "ο φίλος Αλέκος, ο φίλος Πέτρος και εγώ έχουμε μπει σε μια διαδικασία και περιμένουμε από το κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, τις αποφάσεις του".

Ορισμένοι δημοσιογράφοι, με το άγχος και το νου τους πάντα στον Αλέκο Πνευματικό, ρωτούσαν διακαώς ξανά και ξανά : "Και αν επιλεγεί ο Αλέκος, θα είστε μαζί του;". Ερώτηση του τύπου "Και αν επιλεγεί ο Πέτρος, θα είστε μαζί του;", δεν υπήρχε. Όλη η καούρα ήταν για τον Αλέκο. Και ήταν λογικό. Το βαρύ χαρτί της εποχής, ο Χασικίδης, ήταν ο αποφασιστικός παράγοντας. Αν κατέβαινε με τον Πνευματικό, η Τενέα κλείδωνε. Με τους υπόλοιπους εν ενεργεία δημάρχους το πράγμα είχε ξεκαθαρίσει.

Σαρωνικός, Σολυγεία, Άσσος-Λέχαιο, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο είχαν "καθαρίσει". Άλλοι με φυσική παρουσία στο ψηφοδέλτιο, άλλοι με συμφωνίες πάνω και κάτω από το τραπέζι, κάτι θεατροχρέη, κάτι κλεισίματα λογαριασμών, κάτι προσωπικά μίση δεκαετιών, όλα είχαν λειτουργήσει υπέρ του Αλέκου Πνευματικού. Το μόνο που έμενε ήταν ο Χασικίδης. Αυτός ήταν ο φόβος γιατί ακόμα και αν κατέβαινε απλώς για να βάλει υποθήκη για την επόμενη φορά, ήταν σίγουρο ότι έκοβε την εκλογή Πνευματικού αφού από την άλλη πλευρά ο Γιώτης, έστω και δύσκολα θα είχε τη ΝΔ μασίφ.

Ήταν εκείνες οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου του 2010 άλλωστε, οι εκλογές που ο Γιώργος Παπανδρέου είχε από πριν συνδέσει με την επιβίωση της κυβέρνησης του, αφού η χώρα είχε συρθεί στην εποχή των Μνημονίων και του ΔΝΤ. Ο Παπανδρέου πήγαινε στις Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές το ΠΑΣΟΚ σαν το δημοψήφισμα που δεν κατάφερε να κάνει. Αν δεν γινόταν ο χάρτης πράσινος, θα έριχνε την κυβέρνηση. Αυτή ήταν η κατηγορηματική του δήλωση παραμονές των εκλογών. Γι' αυτό και τα χρίσματα και από το ΠΑΣΟΚ, και από τη ΝΔ δόθηκαν επίσημα και φωναχτά.

Από τότε, γι' αυτό και η ρετρό φωτογραφία μας, δεν άλλαξαν και πολλά, εκτός από τις πλούσιες μπούκλες του Οικονόμου που δεν υπάρχουν πια. Ο χρόνος πάγωσε εκείνον το Νοέμβριο του 2010. Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε στο μπογιάτισμα του χάρτη, ο Γιώργος Παπανδρέου κέρδισε το χρόνο που ήθελε, τα Μνημόνια μας ακολουθούν μέχρι σήμερα και μάλλον για πολλά χρόνια ακόμα.

Τον Χασικίδη δεν τον ξανακούσαμε. Μπήκε στο ψηφοδέλτιο του Πνευματικού, το ίδιο και ο φίλος Πέτρος, όπως και ο άλλος φίλος, ο Ιωάννης, γνωστός μετέπειτα και ως "Παράγκας" ή "Τζατζάρας" εκ Πεσκάρας ορμώμενος. Παραδόξως αργότερα και έκτοτε, Αλέκος, Πέτρος και Ιωάννης συχνά αρέσκονται να επικαλούνται τις αντιμνημονιακές τους περγαμηνές, οι οποίες μάλλον βρίσκονται στις αφηγήσεις κάποιας άλλης πραγματικότητας, σε κάποιο άλλο, παράλληλο σύμπαν.

Το Νοέμβριο του 2010 ο Χασικίδης έχασε οριστικά το τραίνο του δημαρχιακού θώκου του Δήμου Κορινθίων. Ακόμα και μια ήττα του τότε, θα τον έφερνε το 2014 αδιαμφισβήτητο φαβορί και δικαιωματικά υποψήφιο των λεγόμενων προοδευτικών δυνάμεων. Αλλά η σιωπή του μετά τη διαδικασία του 2010, συνεχίστηκε και το 2014. Και τότε ορισμένοι ίδρωσαν μέχρι να τον δουν στο ψηφοδέλτιο του Πνευματικού, σίγουρα όμως πολύ λιγότερο από το 2010. Το σενάριο είχε καεί το 2014, κανείς δεν ήθελε να ξαναπαιχτεί το ίδιο έργο του 2010. Έτσι και αλλιώς λίγο ή πολύ ο Χασικίδης το 2014 ήταν ήδη στο πλήρωμα. Δύσκολα θα κατέβαινε από το παπόρι, όπως δεν κατέβηκαν και άλλοι που ήθελαν όπως μάθαμε πρόσφατα από τις δηλώσεις Σταυρέλη και άλλων. Η ιστορία αυτή είναι πλέον γνωστή και μαθεύτηκε ζωντανά στις κάμερες πριν λίγο καιρό, όταν ο Σταυρέλης ξεδίπλωσε τις συναντήσεις με κορυφαίο νομικό της πόλης προκειμένου να καμφθούν το 2014, για μια τελευταία φορά όπως τους είπαν, οι όποιοι πιθανοί αποστάτες της Πορείας του Αλέκου Πνευματικού προς την τρίτη σερί εκλογή.

Για να είμαστε όμως δίκαιοι, η σιωπή του Χασικίδη είχε ένα μικρό διάλειμμα, σύντομο σαν το κλείσιμο του βλεφάρου. Ήταν το Σεπτέμβριο του 2012, όταν ερχόταν στο δημοτικό συμβούλιο του μεγάλου πλέον δήμου Κορινθίων, το θέμα για τις ανεμογεννήτριες του Στεφανίου. Ο Χασικίδης ανέφερε ότι "δυστυχώς δικαιωνόμαστε για την αντίρρησή μας στη λειτουργία ανεμογεννητριών στην ανωτέρω περιοχή, όπως είχαμε αποφασίσει ως πρώην Δήμος Τενέας. Θεωρώ ότι οι διαμαρτυρίες των κατοίκων είναι εύλογες και πιστεύω ότι πρέπει ως Δήμος Κορινθίων, να λάβουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα – ενέργειες ώστε να προστατευθούν οι κάτοικοι,  και να αποφευχθεί η  καταστροφή του περιβάλλοντος από την εγκατάσταση και λειτουργία των δύο αιολικών συστημάτων.".

Από αυτή την πολιτική θέση του Χασικίδη, τη μοναδική ίσως καταγεγραμμένη πολιτική του θέση επί κάποιου συγκεκριμένου ζητήματος, το μόνο που απέμεινε είναι οι ανεμογεννήτριες.

Απέμειναν εκεί για να γυρίζουν και να θυμίζουν την ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΡΙΘΜ. 298 (Απόσπασμα από το Πρακτικό αριθ. 19/03-09-2012) του Δήμου Κορινθίων και το που βρίσκονται σήμερα όλοι εκείνοι που την υπέγραφαν, από τους συμβούλους μέχρι τους Προέδρους των Τοπικών Κοινοτήτων. Αλλά μάλλον δεν τα θυμάται πια κανείς, ούτε αυτά ...

Με μια πρώτη ματιά όλα τα παραπάνω φαντάζουν παράδοξα. Πως γίνεται ένας άνθρωπος της Σχολής Τενέας, ένας γιατρός που κατεβαίνει αμίλητα σε εκλογές και παίρνει για πλάκα 2μιση χιλιάδες ψήφους, να βάζει πάντα στο χρονοντούλαπο τις φιλοδοξίες του και να αγνοεί τους διάφορους καλοθελητές φίλους του που τον περιμένουν ωσάν τον Μαρμαρωμένο Δήμαρχο να βγει επιτέλους από το γύψο και να πάρει την πόλη ;

Ξεχνούν πολλοί ότι ο Χρήστος Χασικίδης δεν είναι μόνο Σχολή Τενέας. Υπάρχει ένα αόρατο νήμα που συνδέει εδώ και δεκαετίες δύο Δημάρχους και τον Χασικίδη. Θωμαΐδης, Πνευματικός και Χασικίδης ενώνονται μεταξύ τους με ένα επώνυμο ιστορικό στο Δήμο Κορινθίων, το επώνυμο "Μαυραγάνης".

Αυτό δεν λέει πολλά για τους σύγχρονους κατοίκους της Κορίνθου, είναι όμως ένας καθοριστικός παράγοντας για όσους γνωρίζουν Ιστορία και Ανθρωπογεωγραφία εκλογών. Πρόκειται για έναν πολύ σημαντικό δεσμό αίματος και σεβασμού σε οικογενειακές αξίες. Μην ξεχνάμε ότι ήδη το 2006 ο αδελφός του αείμνηστου Θωμά Θωμαΐδη ήταν σχεδόν στα κάγκελα υπέρ του ανεψιού κόντρα στο θείο, τότε που ο θείος φώναζε από τα προεκλογικά μπαλκόνια στους Κορίνθιους να προσέχουν μην πέσει η πόλη στα χέρια του Αλέκου γιατί τότε θα ανακράζαμε όλοι μαζί "Η Πόλις εάλω". Και όλα μια χαρά πήγαν. Και η πόλις εάλω, και από τις εκλογές του 2010 και μετά, όπως και το 2014 ο Θωμάς απελευθερώθηκε και επισήμως πλέον βρισκόταν στις προεκλογικές συγκεντρώσεις του Αλέκου. Ενίοτε τον προλόγιζε κιόλας.

Καταλαβαίνει κανείς πλέον εύκολα ότι θα ήταν πολύ δύσκολο για τον Χασικίδη να αποφασίσει και τότε και σήμερα το οτιδήποτε άλλο από αυτά που τελικά έκανε, γιατί το αίμα νερό δεν γίνεται. Και αυτό τον τιμά, δεν είναι μομφή. Απλά ας τα μάθουν και οι πολλοί τώρα που τα περισσότερα είναι πια Ιστορία.

Για να έρθουμε στα σημερινά. Ο γιατρός δεν είναι πια πιτσιρικάς. Και ούτε έχει την πολυτέλεια των χαμένων πενταετιών μέχρι να ξεκαθαρίσει το μυαλό του. Αν και όπως διαβάσατε, όλα από την αρχή ήταν πολύ ξεκάθαρα.


Παραμονές του 2019 πια, ορισμένοι πάλι καλοθελητές φίλοι του Χασικίδη τον ανεβάζουν στο πάλκο κόντρα στον Αλέκο. Μόνο που αυτή τη φορά υπάρχει μια μεγάλη διαφορά. Οι φιλοδοξίες των φίλων προπορεύονται. ΔΕΝ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ με βάση τις φιλοδοξίες του γιατρού, αλλά με βάση τις δικές τους. Οι κινήσεις αποστασίας εναντίον του Πνευματικού δεν έχουν πια αιφνιδιασμό μέσα τους. Σταυρέλης, Ντιγκιρλάκης και Μουρούτσος κέρδισαν το στοιχείο αυτό ακόμα και αν ο Χασικίδης το ήθελε για τον εαυτό του, αλλά έτσι όπως λειτουργεί, και φυσικά ο Σταυρέλης το ήξερε, θα τους έβαζε πάλι όλους στο τέλος στο μαντρί.


Όταν στην πρόσφατη ζωντανή μετάδοση της συνεδρίασης της Πορείας Ευθύνης, της παράταξης Πνευματικού, έκλεισαν οι κάμερες, ειπώθηκαν βαριές κουβέντες. Και όλες είχαν στόχο τον Χασικίδη. Κάποιες από αυτές ειπώθηκαν και ζωντανά από τον ίδιο τον Σταυρέλη. Δεν έχει αποφασιστικότητα, θέλει να τα έχει καλά με όλους, δεν συγκρούεται, είπε ο Νικόλας για τον γιατρό. Τον έβαλε νωρίς απέναντι γιατί ξέρει ότι το παιχνίδι του 2010 και του 2014 δεν πρέπει να ξαναπαιχτεί. Αυτή τη φορά ο γιατρός δεν θα γίνει παίχτης στη σκιά και στη σιωπή. Αν θέλει, θα πρέπει να βγει να μιλήσει, να κάνει ρήξη. Εκεί τον έφερε ο Σταυρέλης και έδρασε σοφά ως άλλη αλεπού των αυτοδιοικητικών εδράνων της Κορίνθου. Όταν έκλεισε η κάμερα ο Μπάμπης του τα είπε και λίγο αλανιάρικα για να βεβαιωθούν ότι τα άκουσε στερεοφωνικά.



Τι είναι όμως αυτοί οι φίλοι που έχουν βγάλει το γιατρό στη ρούγα ; Κατά κανόνα είναι μερικοί που θέλουν να γίνουν Αλέκοι στη θέση του Αλέκου, αλλά φοβούνται να του το πουν στα ίσα. Είναι ορισμένοι που έχουν βγει στο γιακά και μεγάλωσαν απότομα, αλλά ξέρουν ότι αν πάνε τον Αλέκο στην ευθεία θα τους ισοπεδώσει σαν τα καλοκαιρινά κάστρα από άμμο που τα παίρνει το κύμα με το πρώτο αεράκι. Οι δικές τους φιλοδοξίες είναι εκείνες που προσπαθούν αυτή τη φορά να βάλουν στις ράγες την ατμομηχανή Χασικίδη για πάρτη τους. Και βέβαια είναι άνθρωποι που φανατικά στήριξαν τον Πνευματικό το 2014. Το 2010 οι περισσότεροι από αυτούς δεν υπήρχαν ούτε στο χάρτη.


Ο γιατρός τα ξέρει όλα αυτά. Τα περισσότερα τα ξέρει γιατί τα έχει κάνει, τα άλλα τα ξέρει γιατί είναι Σχολή Τενέας και η Σχολή Τενέας έχει μάτια στην πλάτη και αυτιά παντού. Μια που τα λένε τα σχέδια οι καλοθελητές και μια που φτάνουν στα αυτιά του Χασικίδη.


Βεβαίως και ο Χασικίδης θέλει να γίνει Δήμαρχος Κορινθίων.  Μην τρελαθούμε. Το θέλει διακαώς. Όχι τώρα, από το 2010 το θέλει. Σαν τρελός. Αλλά θα κατέβει ΜΟΝΟ ΣΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ. Αν δεν είναι υποψήφιος ο Πνευματικός. Ή μόνο αν ο σχεδιασμός Πνευματικού είναι τέτοιος που τον χωράει και τον γιατρό ως υποψήφιο η εξίσωση.

Ορισμένοι καλοθελητές φίλοι του Αλέκου η αλήθεια είναι ότι προσπαθούν σκληρά να τον πείσουν να μην ξανακατέβει. Γι' αυτό και τον έχουν φτάσει μέχρι τις παρυφές της πιο σκληρής εκδοχής της Δεξιάς προκειμένου να του βρουν ένα ρόλο να τον χωρέσει. Καταλαβαίνουν όμως και οι ίδιοι ότι ο Αλέκος δεν χωράει εύκολα σε δευτερότριτους ρόλους. Ο Αλέκος δεν θέλει να είναι δεύτερος και κανείς δεν τον θέλει για δεύτερο. Ακόμα και διαχρονικοί του φίλοι αποφεύγουν να τον βάλουν από κάτω τους. Ξέρουν ότι αν τα πάρει κρανίο δεν μαζεύεται. Φανταστείτε απλά να ήταν τώρα ο Αλέκος αντικάτι και να έβρισκε κοριούς στο γραφείο του. Θα είχε φτάσει μέχρι το CNN και θα έκανε κάθε μέρα εκπομπή με τον Λάρι Κινγκ δείχνοντας κοριούς σε μέγεθος αρκούδας κάθε βράδυ στις κάμερες.


Πρώτο συμπέρασμα. Ο γιατρός θα αναζητήσει, αν δεν το έχει κάνει ήδη, οδό διαφυγής. Επιλογές έχει πολλές και όχι να πάει σπίτι του και στην ιατρική του όπως του λένε εκείνοι που θέλουν να τον εγκλωβίσουν. Ποιος αμφισβητεί ας πούμε ότι ο Χασικίδης θα έβγαινε για πλάκα βουλευτής ; Τα νούμερά του είναι σχεδόν μια έδρα μόνος του. Με οποιοδήποτε κόμμα που θα έμπαινε στη Βουλή, έδρα στην Κορινθία θα έβγαζε. Ποιος αμφισβητεί ας πούμε ότι ο Χασικίδης θα έβγαινε για πλάκα Αντιπεριφερειάρχης με σταυρό ; Για αυτό δεν θα χρειαζόταν καν να κάνει διαφήμιση ή κάποια ομιλία. Περπατητός θα πήγαινε.


Υπάρχει βέβαια πάντα ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην κατέβει για Δήμαρχος ο Πνευματικός. Και αυτό θα γυρνάει στο κεφάλι του μέχρι την τελευταία στιγμή. Εξετάζει και εκείνος τις επιλογές του. Αλλά ο χρόνος στενεύει και στο κάτω κάτω και το 2014 του έλεγαν να μην κατέβει και εκείνος έστω και οριακά τα κατάφερε. Τώρα που καθάρισε και τη σαβούρα όπως είπε θα κωλώσει ;


Αυτά για αρχή. Στην πορεία θα έχουμε και άλλα. Μην περιμένετε σύντομα εξελίξεις. Και κυρίως μην περιμένετε εξελίξεις πριν τελειώσει το ζήτημα του εκλογικού νόμου. Όσο για τους καλοθελητές, όπως θα έχετε ήδη διαπιστώσει έχουν μειώσει πολύ τη φασαρία. Δεν είναι τυχαίο. Μην αποκλείσετε το σενάριο Πνευματικός και Χασικίδης να είναι σε πλήρη ευθυγράμμιση και συνεννόηση για να τους ξεβρακώσουν πριν ανακοινώσουν τις αποφάσεις τους αμφότεροι.



DIOGENIS PRESS ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ


ΚΡΖ